آویشن:

آویشن برگ شبه درختچه ایست کوتاه که ارتفاع آن حداکثر به ۴۰ سانتی متر می رسد و دارای برگ های کوچک بیضی شکل و نازک است.

نام علمی : thymus serphyllum

در طب سنتی این گیاه گرم و خشک از درجه سوم است.

این گیاه حاوی کافئیک اسید ، فلاونوییدها و روغن فرار است ، مهمترین ترکیب آن تیمول میباشد که اثرات گشاد کنندگی برونشی و تسکین سرفه ناشی از واکنش تیمول در بدن است.

آوین علاوه بر اینکه ادویه ای خوش طعم و پر استفاده در آشپزی است ، دارای خواص درمانی و دارویی بسیاریست که در ادامه به بررسی مهمترین آنها خواهیم پرداخت.

خواص و فواید آویشن:

👈درمان آکنه و جوش به دلیل خواص ضد باکتری

👌 دارای خاصیت ضد التهابی است

👈 تقویت کننده معده و بسیار مفید برای نفخ ، ورم و سوزش معده

👌 بسیار مفید برای سرماخورگی و گلو درد

👈 خلط آور و درمان سرفه های شدید

👌مفید برای آسم تنگی نفس و بیماری های ریوی

👈 آرامبخش و مفید برای قلب و اعصاب

👌 تقویت سیستم ایمنی بدن

👈درمان سیاه سرفه و درد های روماتیسمی

👌بسیار مفید برای قائدگی های دردناک

👈مفید برای بیماری های کلیوی مثل سنگ کلیه و مثانه ، عفونت و کیست مجاری ادراری و…

تعداد دفعات ، مقدار و زمان مصرف آویشن :

دمکرده :

۲ قاشق چایخوری از پودر گیاه را به نیم لیتر آب جوش اضافه کرده و پس از ۲۰ دقیقه محلول حاصل را صاف نموده و یک فنجان از آن را ما بین وعده های غذایی مصرف کنید.

حداکثر میزان مصرف روزانه ۳ فنجان است.

موارد مصرف تحقیق و تایید شده :

👈از این گیاه در صنایع غذایی به ویژه پیتزا ، پاستا ، پنیر ، لیکور و ذرت مکزیکی استفاده میشود.

👌انواع ماسک ها و کرم های مرطوب کننده ، لوسیون ها و سایر مواد آرایشی حاوی آویشن هستند.

👈از آن در درمان برونشیت ، سرفه ، استفراغ ، دردهای عمومی ، خارش ، دندان درد ، سرفه ، سخت ادراری ، قائدگی دردناک ، آماس کبدی(گرم) و… استفاده میشود.

موارد احتیاط :

👈افراد مستعد حساسیت

👌بیمارانی که دارو های ضد انعقادی مانند وارفارین ، آسپرین یا هپارین مصرف میکنند.

حداکثر میزان‌ مصرف روزانه این گیاه ۴ قاشق چای خوری یا حدود ۶ گرم است.

برای مشاهده محصولات مشابه روی این اینک کلیک گنید.